تلاش محمد بن سلمان برای قانع کردن محمود عباس برای قبول 'طرح صلح' آمریکا
تاریخ انتشار: ۳ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۲۳۵۷۵۰
ایران اکونومیست - به گزارش ایران اکونومیست؛ میدل ایست آی افشا کرد که ولیعهد عربستان که پیش تر محمود عباس را با کنارگذاشتن او و جایگزینی محمد دحلان از جنبش فتح تهدید کرده بود اینبار از دیپلماسی نرم استفاده کرده تا عباس برای پذیرش طرح صلح دولت آمریکا قانع کند.
این پایگاه می افزاید: دیدار محمود عباس از ریاض اینبار متفاوت از قبل بوده و محمد بن سلمان با دیپلماسی سعی کرده او را برای پذیرش 'معامله بزرگ قرن' قانع کند در حالی پیشتر به تهدید و فشار متوسل شده بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
میدل ایس آی همچنین نوشت: دعوت از محمود عباس به ریاض از سوی ولیعهد سعودی در حالی صورت گرفت که اخیرا نشست سران سازمان همکاری اسلامی در استانبول برگزار شد و برغم اینکه بن سلمان تلاش کرد تا عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر و محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین و عبدالله دوم شاه اردن را قانع کند در این نشست شرکت نکنند و یا نمایندگانی در سطح پایین به آن ارسال کنند تا از ارزش آن بکاهند اما آنها زیر بار فشارها نرفتند و در نشست حاضر شدند و عباس در این نشست اعلام کرد که دیگر آمریکا را به عنوان میانجی مطمئن قبول ندارد.
این پایگاه به نقل از مسئولان فلسطینی مطلع از این دیدار فاش کرد که محمد بن سلمان خطاب به محمود عباس اعلام کرد: آمریکا تنها کشوری است که تاثیر واقعی بر رژیم اسرائیل می گذارد و تنها کشوری است که می تواند در هر گونه روند صلحی بر اسرائیل تاثیر بگذارد و هیچ کشور دیگری نمی تواند این نفوذ را داشته باشد؛ نه اتحادیه اروپا، نه روسیه یا چین.
همچنین بن سلمان از محمود عباس خواست که 'مایک پنس ' معاون رئیس جمهوری آمریکا که قصد داشت از منطقه دیدار کند استقبال به عمل آورد اما تشکیلات خودگردان هفته گذشته از او استقبال نکرد.
یک مسئول فلسطینی نیز به این پایگاه گفته است که عباس عملیات صلحی را که آمریکا دنبال اجرای آن است قاطعانه رد نکرده است بلکه باب این طرح باز است و محمد بن سلمان به وی اعلام کرده که اماده حمایت از عملیات صلح برای تشکیل دو دولت در مرزهای 1967 است که براساس آن قدس شرقی پایتخت دولت فلسطین خواهد بود، است و نسخه اسرائیلی این طرح را نخواهد پذیرفت.
همچنین این منابع گفته اند که رئیس تشکیلات خودگردان از جزئیات 'معامله قرن' آمریکا آگاه است و آن را نسخه ای از پیشنهادات بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی می داند که براساس آن بخش های خودگردانی در برخی از مناطق فلسطین از جمله نوار غزه بدون به رسمیت شناختن قدس بعنوان پایتخت فلسطین تشکیل خواهد شد و در این طرح حق بازگشت آوارگان فلسطینی لغو و مرزها ترسیم نشده و توافق آبی در کارنیست.
منابع فلسطینی اعلام کرده اند که عباس هیچ معامله جزئی و یک جانبه ای را نخواهد پذیرفت و طرحی را می پذیرد که در آن مرزهای فلسطین از مناطق 1967 باشد و معتقد است که طرح های موقتی که ترامپ برای آن تلاش می کند غیر قایل پذیرش است.
به گفته منابع آگاه فلسطینی، او همچنین از عباس خواست تا از فلسطینی ها در لبنان بخواهد با جبهه حامی سعودی متحد شوند و از جبهه طرفدار ایران به رهبری حزب الله فاصله بگیرند.
طبق گزارش میدل ایست آی وی عباس را تهدید کرده که در صورت عدم موفقیت در لبنان محمد دحلان رقیب دیرینه اش را جایگزین او خواهند کرد.
منبع: ایران اکونومیست
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۲۳۵۷۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چگونگی شکلگیری جنبش دانشجویی همبستگی با فلسطین از ۱۰۰ سال پیش در آمریکا
دانشجویان معترض آمریکایی، از دانشگاه کلمبیا گرفته تا سایر دانشگاههای آمریکا، عزم خود را برای دستیابی به خواستههای خود مبنی بر توقف همکاری علمی با دانشگاههای «اسرائیل» نشان دادهاند.
نکته قابل توجه این است که جنبش همبستگی با فلسطین و فلسطینیها در دانشگاههای آمریکا ریشه تاریخی طولانی دارد و به قبل از اشغال فلسطین و اعلامیه تشکیل کشور «اسرائیل» در سال ۱۹۴۸ توسط جنبش صهیونیسم بازمی گردد.
وعده بالفور
در سال ۱۹۱۷، پس از آنکه «آرتور بالفور»، وزیر امور خارجه وقت انگلیس، وعده خود را به یهودیان مبنی بر ایجاد وطنی قومی برای آنها در فلسطین اعلام کرد، اعتراضات گستردهای در دانشگاههای آمریکا علیه آنچه امروز به عنوان "اعلامیه بالفور" معروف است، انجام شد.
دانشجویان عرب و آمریکایی در آن زمان در دانشگاهها تظاهرات و یک «سازمان فلسطینی ضد صهیونیسم» را تأسیس کردند که بعدها نام آن به «اتحادیه ملی فلسطین» و سپس «اتحادیه ملی عرب» تغییر یافت.
اما این پایان کار نبود، بلکه به موازات تأسیس سازمان فلسطینی ضد صهیونیسم، جنبش دیگری نیز در حمایت از فلسطین در سال ۱۹۲۱، یعنی بیش از ۱۰۰ سال پیش، در دانشگاههای آمریکا تشکیل شد.
دانشجویان عضو این جنبش در آن زمان در اعتراض به حمایت آمریکا از گروهها و باندهای جنایتکار صهیونیستی در فلسطین مقابل ساختمان کنگره آمریکا تجمع کرده و دست به تظاهرات زدند.
پیش از نکبت ۱۹۴۸
در دهههای ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰، آواره کردن فلسطینیها و به دنبال آن مهاجرت شماری از آنها از فلسطین به ایالات متحده افزایش یافت. این موضوع باعث شد، دانشگاههای آمریکا گروه زیادی از دانشجویان عرب از جمله فلسطینی را برای ادامه تحصیل جذب کنند.
این دانشجویان عرب و فلسطینی نقش بسیار مهمی در آگاه سازی و بیداری دانشجویان آمریکایی نسبت به خطر استعمار انگلیس و تلاش این کشور برای تأسیس کشوری یهودی – صهیونیستی برای یهودیان و آواره کردن فلسطینیها، یعنی صاحبان اصلی این سرزمین ایفا کردند.
پس از شکست سال ۱۹۶۷ فلسطینیها از «اسرائیل»، دانشجویان فلسطینی دانشگاههای آمریکا نقش برجستهای در شکل گیری اعتراضات تاریخی علیه جنگ ویتنام در دهه ۱۹۶۰ داشتند.
«نورا باروز فریدمن» نویسنده آمریکایی در یکی از تألیفات خویش با عنوان «در قدرت ما: دانشجویان آمریکایی برای عدالت در فلسطین سازمان مییابند» مینویسد که در دهه ۱۹۶۰ جنبش فلسطینی گستردهای در میان دانشجویان وجود داشت. آنها به همین منظور گروهی تحت عنوان "آزادسازی فلسطین" را تشکیل دادند.
پس از شکست اعراب از «اسرائیل» در سال ۱۹۶۷ و آغاز دور جدیدی از بیرون راندن و آوارگی فلسطینیها، گروههای جدیدی از آوارگان وارد ایالات متحده شدند و حضور فلسطینیها به ویژه در دانشگاههای آمریکا افزایش یافت.
گسترش و توسعه جنبشهای دانشجویی
با شروع دهه ۱۹۷۰، حضور فلسطینیها در ایالات متحده به شکل چشمگیری توسعه و گسترش یافت و بالطبع یکی از نمودهای این حضور دانشگاهها بود.
در مدت کوتاهی، چندین گروه دانشجویی با هدف اساسی فعالیت برای فلسطین تشکیل شد که از جمله آنها میتوان به «سازمان دانشجویان عرب»، «اتحادیه عمومی دانشجویان فلسطینی» و «انجمن فارغ التحصیلان دانشگاههای عربی-آمریکایی» اشاره کرد که تشکل دانشجویی اخیر توسط «ادوارد سعید»، اندیشمند فقید فلسطینی-آمریکایی تأسیس شد.
جنبش دانشجویی آمریکا به فعالیت خود ادامه داد و با هر رویداد مهمی که رخ میداد، مانند جنگ اکتبر ۱۹۷۳، حمله به بیروت در سال ۱۹۸۲ و انتفاضه اول فلسطینیها در سال ۱۹۸۷ بر دامنه و گسترده فعالیتهای خود میافزود.
این جنبش در دور جدید فعالیتهایش تنها به حمایت از فلسطین و فلسطینیها اکتفا نکرد، بلکه همبستگی خود را با آفریقای جنوبی در مبارزهاش علیه آپارتاید نیز اعلام کرد که در دهه ۱۹۸۰ اعلام موجودیت کرده بود.
"اسلو" و بازنگری در ساختار جنبشهای دانشجویی
توافقنامه صلح بین سازمان آزادیبخش فلسطین و رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۹۳ که به توافقنامه «اسلو» معروف شد، ضربهای به جنبشهای دانشجویی حامی فلسطین در دانشگاههای آمریکا بود. پس از امضای این توافقنامه فشارها و اعمال محدودیتها برای همبستگی با فلسطین و حمایت از فلسطینیها توسط دولتهای آمریکا آغاز شد و هم زمان با تشدید این فشارها و محدودیتها اصطلاح مبالغهآمیز "یهودستیزی" ابداع شد تا اتهام آن به هر جنبشی وارد شود که رژیم صهیونیستی و اشغالگریش در فلسطین را رد میکرد.
همراستا با تشدید فشارها و سرکوبها، دانشجویان فلسطینیالاصل ایالات متحده و دانشجویان آمریکایی حامی قضیه فلسطینی نیز اقدام به بازنگری در تشکلهای خود و تغییر شکل و ماهیت جنبشهای دانشجویی در دانشگاههای کردند.
در این راستا، طی سالهای گذشته جنبش «دانشجویان برای عدالت در فلسطین» تشکیل شد. این جنبش اغلب هماهنگیها و سازماندهیها برای برگزاری تظاهرات و تجمعات دانشجویی اعتراضآمیز به ویژه پس از تجاوزات رژیم صهیونیستی به نوار غزه از ۷ اکتبر گذشته را آغاز کرد، اعتراضاتی که همچنان ادامه دارد و هر روز بر گستره آن افزوده میشود.
شیطنتهای گسترده و اتهامات بیسابقه
دانشجویان حامی فلسطینیها با اتهامات شیطنتهای گسترده و اتهامات بیسابقهای در اعتراضات اخیر مواجه هستند، از جمله این اتهامات، متهم کردن آنها به «یهود ستیزی» و دشمنی و خصومتورزی با یهودیان آمریکایی است.
«الن گرانبرگ»، رئیس دانشگاه جورج واشنگتن، از جمله افرادی بود که با وارد کردن چنین اتهاماتی به دانشجویان معترض این دانشگاه تلاش کرد، آنها را از ادامه اعتراضات و همکاری با دیگر دانشجویان معترض بازدارد.
گرانبرگ میگوید، دانشجویانی که شعارهایی مانند «توقف نسلکشی فلسطینیها توسط صهیونیستها»، «افتخار از آن شهدای ماست» و «آزادسازی فلسطین از رودخانه تا دریا» را سر میدهند، «یهودستیز» هستند و او حضور چنین دانشجویانی را در دانشگاه جورج واشنگتن قاطعانه رد میکند.
اما با همه این اتهامات و اعمال فشارها و تشدید سرکوبگریها دانشجویان آمریکایی همچنان بر ادامه اعتراضات خود تا دست یافتن به خواستههایشان تأکید دارند
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی